Alessandro Zanardi
Πρωταθλητής ζωήςΗ νίκη του στο Οσερσλέμπεν είναι σίγουρα το νέο της χρονιάς για το WTCC. Ο Αλεσάντρο Ζανάρντι με αυτήν την επιτυχία άνοιξε ακόμη ένα κεφάλαιο σε μια ήδη απίθανη ιστορία ζωής.
KEIMENO: ΚΩΣΤΑΣ ΛΕΩΝΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΝΙΚΟΣ ΜΑΡΚΟΜΠΟΤΣΑΡΗΣ
TO χαμόγελό του, όταν του δώσαμε τα συγχαρητήριά μας για τη νίκη στο Οσερσλέμπεν, έλεγε τη δική του ιστορία. Παρά το ότι έσπευσε να πει γελώντας ότι ήταν εντελώς αναπάντεχη, ενδεχομένως και τυχερή, μπορούσες να διακρίνεις ότι για τον Ιταλό αυτή είναι η μόνο η αρχή. «Ήταν μεγάλη χαρά και σίγουρα η κατάλληλη ανταμοιβή για την προσπάθεια της ομάδας». Σύμφωνα με τη βιογραφία του, ο Ζανάρντι σε όλη του τη ζωή δε σταμάτησε να βάζει προκλήσεις στον εαυτό του. Τον ρωτήσαμε λοιπόν ποιος είναι ο επόμενος στόχος, τώρα που η πρώτη νίκη στο WTCC είναι γεγονός. «Μα να παλεύουμε για τη νίκη σε κάθε ευκαιρία» ήταν η αυθόρμητη απάντησή του. «Γνωρίζω ότι έχω σπουδαίους αντιπάλους, γι’ αυτό η νίκη, όταν έρχεται, είναι τόσο γλυκιά. Όμως, ελπίζω να φτάσω στο επίπεδο να έχω σε κάθε αγώνα την ευκαιρία να κερδίζω, όπως έκανα στην Αμερική». Για έναν οδηγό συνηθισμένο σε θριάμβους και πρωταθλήματα τόσος χρόνος χωρίς σπουδαία αποτελέσματα πρέπει να ήταν οδυνηρή δοκιμασία ανεξαρτήτως συνθηκών. «Είναι ένα δύσκολο πρωτάθλημα με πολλούς ταλαντούχους οδηγούς. Φυσικά, δεν είναι δυνατόν να κερδίζουν όλοι, για παράδειγμα υπάρχουν οδηγοί, όπως ο Λαρίνι και ο Μενού, οι οποίοι στο παρελθόν έχουν κατακτήσει τίτλους και τώρα μένουν μακριά από το ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Εάν δεν μπορούν να τα καταφέρουν εκείνοι, γιατί να προβληματιστώ εγώ που είμαι καινούργιος στους αγώνες Tουρισμού;». Βέβαια, το επιχείρημα του είναι σωστό, αλλά αποφεύγει διακριτικά να αναφερθεί στο μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπιζε μέχρι στιγμής, το ειδικά προσαρμοσμένο περιβάλλον της BMW του που χρειάστηκε σημαντική εξέλιξη. «Η αλήθεια είναι ότι ακόμα έχω να λύσω προβλήματα που οι υπόλοιποι δεν έχουν. Αυτό κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα, αλλά όχι αδύνατα, όπως φάνηκε στο Οσερσλέμπεν. Φέτος κάναμε μεγάλη πρόοδο τόσο στο σύστημα πέδησης όσο, κυρίως, στο γκάζι, το οποίο πλέον είναι μηχανικό αντί για ηλεκτρονικό. Αυτές τις προκλήσεις τις ήξερα από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα πίσω από το τιμόνι, αλλά πάντα πίστευα ότι μπορούσα να τις ξεπεράσω». Ο Ζανάρντι πάντα δημιουργούσε μια ευχάριστη ατμόσφαιρα γύρω του. Στην Αμερική η παρέα που είχε σχηματίσει μαζί με τους Βάσερ, Φρανκίτι, Κανάν, Παπίς και Μουρ διακρινόταν για τα «επιτεύγματά» της, θυμίζοντας άλλες εποχές. Όταν του το αναφέραμε, μας αποκάλυψε τα πρότυπά του: «Μεγάλωσα ακούγοντας για τα αντίστοιχα κατορθώματα της παρέας των Πικέ, Λαφίτ και Αρνού. Για εμάς, όπως και για αυτούς τότε, το γεγονός ότι ήμασταν αντίπαλοι στους αγώνες δε μας εμπόδιζε να περνάμε καλά και να κάνουμε παρέα. Βοηθούσε και η καλή οικονομική κατάσταση του πρωταθλήματος τότε, γιατί εμείς δεν είχαμε την πίεση που αντιμετωπίζουν αυτοί που βρίσκονται στη θέση μας σήμερα. Όταν έχεις άλλους δέκα οδηγούς έτοιμους να σου αρπάξουν τη θέση, είναι δύσκολο να κάνεις παρέες και να περνάς καλά· από αυτήν την άποψη ήμασταν τυχεροί». Στην Αμερική λατρεύτηκε όσο κανείς άλλος από τους οπαδούς των champ car και η σχέση αυτή διατηρείται αναλλοίωτη έπειτα από τόσα χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, ο Ιταλός μας αιφνιδίασε με την ταπεινότητά του. «Χαίρομαι που το λέτε αυτό. Για μένα αυτό που μετράει είναι ότι ακόμη και τώρα, όταν πηγαίνω σε κάποιον αγώνα στην Αμερική, αισθάνομαι ευπρόσδεκτος. Πάντα προσπαθούσα να ευχαριστήσω τους θεατές, δίνοντας ό,τι καλύτερο μπορούσα· είναι το ελάχιστο που μπορείς να κάνεις για αυτούς που έρχονται να σε δουν». Δυστυχώς η καριέρα του, πέρα από απίθανες νίκες, περιλαμβάνει το ανατριχιαστικό ατύχημα του Λάουζιτς. Αναρωτηθήκαμε πόσο τον επηρέασε σε προσωπικό επίπεδο. «Δεν άλλαξε πολλά πράγματα, αλλά σίγουρα με έκανε πιο αισιόδοξο και μου έμαθε να χαίρομαι την κάθε μέρα. Πλέον, βλέπω το ποτήρι πάντα μισογεμάτο. Έπειτα από τέσσερα χρόνια, κάνοντας απολογισμό, βλέπω ότι, παρά τις δυσκολίες, συνέχισα να περνάω καλά και τελικά θεωρώ ότι αντέδρασα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Θα έλεγα ότι είναι όπως όταν έχεις να δώσεις εξετάσεις στο σχολείο. Σίγουρα πριν πας να γράψεις εύχεσαι να αναβληθούν, για να γλιτώσεις τη δύσκολη στιγμή. Όταν όμως γράψεις και τα πας καλά, το λες σε όλους τους φίλους σου, γιατί είσαι υπερήφανος για αυτό που πέτυχες. Έτσι και με το ατύχημα· αυτές ήταν οι δικές μου εξετάσεις στη ζωή και σίγουρα θα ήθελα να τις είχα αποφύγει. Όμως το ατύχημα συνέβη και σήμερα είμαι πολύ υπερήφανος που μπορώ να πω ότι... πέτυχα στις εξετάσεις. Είμαι πολύ υπερήφανος που παρέμεινα ο ίδιος σύζυγος για τη γυναίκα μου, ο ίδιος πατέρας για το παιδί μου και, μερικές φορές, ο ίδιος οδηγός για την ομάδα μου». Το τελευταίο, φυσικά, προκάλεσε γέλιο, όμως έσπευσε να τονίσει: «Δε θέλω κανείς να πιστέψει ότι αυτά που λέω είναι δύσκολα ούτε ότι είμαι ο σούπερμαν. Έχω δει πολλούς ανθρώπους σε καταστάσεις παρόμοιες με τη δική μου να αντιδρούν το ίδιο άξια. Απλώς, αυτοί δεν έχουν την ατυχία να βλέπουν τόσο συχνά το άσχημο πρόσωπό τους στην τηλεόραση». Αλεσάντρο, υποκλινόμαστε!
BIOΓΡΑΦΙΚΟ
Ημ. γέννησης: 23 Οκτωβρίου 1966
Τόπος διαμονής: Μονακό
Οικ. κατάσταση: Παντρεμένος με ένα γιο
Πρώτος αγώνας: 1980 καρτ, 1989 F3
Σημαντικότερες επιτυχίες: Καλύτερος Nέος CART ’96, Πρωταθλητής CART ’97, ’98